Veranderen doe je zelf!

Als professional ben je dagelijks bezig met cliënten. Vaak komen ze bij je omdat er iets in beweging gezet moet worden. Jij bent de expert die ze kan helpen juist dát te veranderen wat nodig is. Toch?! Wat zet jij in om dat te bereiken?

Waarschijnlijk hoort daar bij dat je informatie en advies geeft. Als het een cliënt is die maar moeilijk in beweging komt wil je misschien nog wel eens waarschuwen voor de problemen die kunnen ontstaan. Of probeer je iemand te overtuigen dat doorgaan op de ingeslagen weg zeer onverstandig is. Jammer genoeg blijken deze interventies minder effectief te zijn dan we denken.

Met de beste bedoelingen proberen hulpverleners en vaak ook familie en vrienden, partners en of kinderen, ieder op hun eigen manier, ‘de ander’ op andere gedachten te brengen. Ervoor te zorgen dat diegene keuzes maakt waarvan zij vinden dat het de juiste zijn. Wellicht hebben ze vanuit hun perspectief gelijk en is het nodig dat die keuze nu gemaakt wordt. Met de intentie dat het voor diegene beter wordt als hij of zij verandert. Dat is echter maar een deel van het verhaal. Want uiteindelijk verandert iemand alleen omdat hij of zij het zelf wil.

Als professional krijg je met cliënten te maken die hulp komen vragen op een bepaald vlak, waarbij het de bedoeling is dat diegene bijvoorbeeld zijn leefstijl aanpast. Maar wat als de cliënt er echter nog niet klaar voor is? Als hij of zij nog allerlei belemmeringen voelt? Er nog te veel voordelen vastzitten aan het huidige gedrag en te veel nadelen aan het nieuwe. En andersom natuurlijk ook: wat als er nog te weinig voordelen aan het nieuwe gedrag vastzitten en te weinig nadelen aan het huidige. Dan is het logisch dat er geen stap gezet gaat worden. Het zou zomaar kunnen dat de cliënt vooral in de weerstand schiet als jij als professional, samen met al die belangrijke personen rondom de cliënt, gaat duwen en trekken om hem of haar in beweging te krijgen. Dat kan een hoop energie en frustratie kosten, maar levert dat ook het gewenste resultaat?

We weten dat iemand pas verandert als hij of zij daar zelf klaar voor is. Pas als iemand zelf écht, van binnen, de keuze maakt om de stap naar verandering te zetten. Loslaat van wat er is en omarmt dat wat er gaat komen. Wellicht zal de omgeving vinden dat het eerder had gekund of misschien wel had gemoeten. Maar blijkbaar waren er één of meerdere redenen, waardoor de tijd er nog niet rijp voor was.

We zullen moeten accepteren dat ieder zijn eigen weg gaat. Met soms voor ons ondoorgrondelijke keuzes. Voor de ander is het misschien glashelder en logisch waarom veranderen nog niet kan. Het is de kunst hem of haar daarin te ondersteunen. Vooral vragen te stellen over wat de volgende stap wél kan zijn. Te reflecteren op wat de ander letterlijk, maar ook tussen de regels door zegt. Te duiden waar iemand zich bevindt in het proces van veranderen. Op weg naar het einddoel maar zonder dwang. Ieder op zijn eigen manier en in het tempo dat past, stapje voor stapje. En ja, dan hoort een stapje terug er soms ook bij.

Motiverende gespreksvoering kan jou als professional helpen je gespreksstijl te verbeteren. Het geeft je tools in handen die bijdragen aan het centraal stellen van het veranderproces bij de cliënt. Op deze manier kun je effectief en efficiënt je doel bereiken terwijl je de focus legt op de weg die iemand aflegt naar verandering toe.

Want veranderen doet iemand uiteindelijk zelf. Met hulp van anderen als dat nodig is. Maar de keuze, het commitment, de werkelijke verandering die komt pas als iemand er echt klaar voor is en geen moment eerder.